سام

سام این یه نامه نیست یه درخواست مادرانه است.

پسرم زود خوب شو. مامان طاقت دیدن اون اشکات و اون لپهای کوچولو شده و اون همه سیم و لوله که بهت وصل ه نداره.
پسر خونه بدون تو و سر وصدات خیلی خالی ه. خواهش میکنم زود برگرد خونه و همه جا رو پر از بودنت کن.


به این دو تا عکست که روز قبل از مریض شدنت گرفتیم نگاه میکنم و با دیدن لبخندت و اون همه انرژی که داشتی دوباره نیرو میگیرم برای هزار شب بیدار موندن بالای سرت تا باز همون خنده و همون سام پرجنب و جوش رو ببینم.